Voor het kwartaalblad De AS, de naam is een acroniem voor Anarcho-Socialist, ben ik ooit een serie gedachtenissen over Actie in de Jaren Zeventig begonnen. Een link, De Link opzoeken leert mij dat ik de serie in volle vlucht heb afgebroken. De serie heet Dubbele Boterham met Kaas. Heb ik dat al verteld hier? Kort voor de Kamerverkiezingen vorig jaar was ik op een redactievergadering van De AS en het viel als een blok op mij dat niemand van de aanwezigen een woord besteedde aan de actualiteit. De Verenigde Staten van Amerika hadden ruim een maand een president die echt niet anders kan aangeduid worden dan als een fascist, maar blijkbaar was het niet interessant. Nu was Wilders ook maar zelden of nooit onderwerp van gesprek, maar de identificatie van nogal wat redactieleden met “vrijdenken”, het georganiseerde atheïsme in Nederland, heeft geleid tot een tenenkrommend “Hernieuwd Islamdebat”-nummer, verlucht met fijne cartoons van de Profeet. Ja, die. Dat vrije denken in Nederland heeft toch al een richting genomen die ernstig te denken geeft, zij het niet zoals ze daar graag willen – Paul Cliteur was er voorzitter, en hij vindt dezer dagen dat Onze Lieve Heer ons toch niet allemaal gelijk geschapen heeft. Opmerkelijk voor een vrijdenker, misschien niet voor een prominent lid van de Baudetclub. (Ja, hij was eerder lijstduwer bij de Partij voor de Dieren, tot behoorlijke schande, zeker achteraf). Op die vergadering kwam ik aan na vertrek uit het virtuele redactielokaal van Krapuul, waar alle actieve redactieleden op dat ogenblik aanwezig waren. Het was een zeer merkwaardige ervaring – de voeten getrokken uit de modder van het dagelijks speuren naar het polder- en het internationale fascisme naar de losgezongenheid van iedere actualiteit. Je zou kunnen zeggen dat het een reis naar de irrelevantie van een zeker anarchisme was. […]
↧